---
Venía mansamente
y aceptaba;
mías eran sus noches
y la luz penetrante
que tupe las pupilas del silencio,
y la imprudencia atroz
de caer en sus ojos sin nada que ocultar.
Mi alma era guardián de lo que cesa,
un instante fugaz,
desnudo de invidentes
y el exilio.
Manuel M. Barcia
POEM CU NOAPTE
-
Poem cu noapte
În spatele dealului stă ascuns soarele - aleargă tălăngile prin mahalale
Vin vânătorii striviți de straițe - li s-a acoperit cu nămol ț...
Hace 4 horas
5 comentarios:
Exquisito.
Concha dixit.
Eso es mucho más que sabroso...
Gracias por tu inmenso paladar, Concha.
Un beso
Sus ojos te atraparon,como atrapan tus palabras; y de fugaz no hay nada aquí...
Gracias por venir, Resp.
Un abrazo
Estou encantada com teu belissimo trabalho! Parabens!
Estou te seguindo...adoerei sua visita.
beijos
vera portella
Publicar un comentario